خاکهای چسبنده اصطکاکی به وفور در اجرای سازه های خاکریز استفاده می شوند. با توجه به نحوه اجرای این خاکریزها، یعنی اعمال انرژی تراکمی در راستای قایم، وقوع ناهمسانگردی در مقاومت و نفوذپذیری در آنها محتمل به نظر می رسد. در این پژوهش سعی شده است با اصلاح و استفاده از ابزار برش مستقیم با جعبه بزرگ، امکان ارزیابی ناهمسانگردی در مقاومت برشی خاکهای چسبنده اصطکاکی فراهم شود. آن گاه با انجام بیش از 108 آزمون برش مستقیم، تاثیر نوع تراکم و میزان رطوبت تراکم بر میزان ناهمسانگردی مقاومت در نمونه های متراکم شده خاک ماسه ای رس دار مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده ملاحظه شد که اولا در کلیه نمونه ها ناهمسانگردی در مقاومت وجود داشته و مقاومت برشی در راستای قایم (راستای تراکم) در حدود 14 تا 21 درصد بیش از مقاومت در صفحه افقی است. ثانیا با افزایش رطوبت در کلیه تراکمها میزان ناهمسانگردی افزایش می یابد. به علاوه معلوم شد که در رطوبتهای بیش از بهینه افزایش میزان ناهمسانگردی در چسبندگی قابل ملاحظه است. بیشترین میزان ناهمسانگردی مشاهده شده در تراکم کوبشی و کمترین میزان ناهمسانگردی مربوط به تراکم ارتعاشی بوده است.

یکی از روش هایی که می توان از داده های لرزه ای ثبت شده در شبکه های لرزه نگاری استفاده نمود، میزان اشتقاق دو فاز عمود برهم است که به صورت ناهمسانگردی در پوسته و گوشته زمین نشان داده می شود. در مطالعه حاضر،  براساس داده های ثبت شده در ایستگاه های لرزه نگاری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در شمال ایران از ژانویه 2018 تا ژانویه2020، با بزرگای بیش از 5/3 انجام گرفته است. بعضی از ایستگاه ها داده های زلزله محلی خوبی را ثبت کرده بودند که با استفاده از شناسایی فاز Ps، در لرزه نگاشت های ثبت شده، پارامترهای ناهمسانگردی در این ایستگاه ها محاسبه گردید. برای شناسایی بهتر ناهمسانگردی منطقه و عدم ثبت داده مناسب در بعضی ایستگاه های لرزه نگاری، از داده های محلی ثبت شده در ایستگاه های موقت استفاده گردید. بررسی های پژوهش حاضر،  بر اساس یکی از روش های استاندار اندازه گیری اشتقاق موج برشی، انجام شده است. پنجره آنالیز موج برشی با استفاده از برنامه نویسی به صورت اتومکانیک انتخاب و زوج φ و δt محاسبه می شود. بنابراین میزان تأخیر بین دو مؤلفه کند و سریع موج برشی تبدیلی در این مطالعه به طور میانگین 03/0±1/1 ثانیه و حداکثر در راستای 5±18/20 درجه محاسبه گردید. همچنین با استفاده از روش حداقل انرژی با میانگین زمان تأخیر 05/0±25/1 ثانیه و آزیموت محور سریع 4±03/18 درجه بدست آمد. علاوه بر آن، با استفاده از مدل سازی معکوس، سرعت موج برشی در زیر هر ایستگاه محاسبه گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مقدار سرعت از سمت دریای خزر به سمت البرز نسبت به سایر مطالعات، افزایش قابل توجهی را نشان می دهد. نتایج بدست آمده در مقایسه با مطالعات قبلی بیانگر تفاوت در بعضی از ایستگاه ها متفاوت می باشد که می توان آن را به رسوبی بودن منطقه، ثبت وقوع زمین لرزه های بزرگ اخیر و مطالعه ایستگاه های لرزه ای بیشتر نسبت داد.

بررسی رفتار غیر خطی سازه ها به منظور ارزیابی آسیب پذیری و تعیین سطح عملکرد سازه های موجود از اهمیت بالایی برخوردار است. به دلیل ابعاد تیرهای عمیق و همچنین محدودیت هزینه و زمان و پیچیدگی اعمال شرایط مرزی در آزمایشگاه بهتر است از نرم افزار و تحلیل غیرخطی استفاده شود. در این مقاله رفتار تیرهای عمیق با بتن سبک و معمولی و با نسبت دهانه برشی به ارتفاع 0.5، 1، 1.5 و 2 و همچنین ارتفاع 30، 45، 60 و 90 سانتی متر با استفاده از نرم افزار Abaqus مطالعه و بررسی شده است. نتایج حاصل از تحلیل غیر خطی نشان می دهد که مقاومت برشی نرمالیزه شده در هر دو گروه از تیرها با افزایش ارتفاع کاهش می یابد و این کاهش در تمام نسبت های دهانه برشی به ارتفاع دیده می شود. مقایسه نتایج حاصل از آزمایش با روش های تحلیل خرپایی موجود در آیین نامه ها نشان می دهد که تمام روش ها در تیرهای با ارتفاع کم محافظه کارانه بوده و با افزایش ارتفاع از حاشیه ایمنی کاسته می شود. در روش آیین نامه CSA در نسبت دهانه برشی به ارتفاع 0.5 و دربتن معمولی جواب ها غیر محافظه کارانه می باشد و با افزایش نسبت دهانه برشی به ارتفاع مقاومت برشی پیش بینی شده توسط روش CSA خیلی بیشتر از مقاومت به دست آمده حاصل از تحلیل می باشد.

طراحی پی به طور متداول با محاسبه ظرفیت باربری مجاز و با استفاده از مقاومت برشی و نشست خاک انجام می شود. مقاومت برشی خاک حاصل اندرکنش مجموعه ای از عوامل از قبیل زاویه اصطکاک داخلی زهکشی شده و پارامتر چسبندگی زهکشی نشده در یکی از شرایط بیشینه، بحرانی، یا باقی مانده می باشد. بسته به نفوذپذیری خاک، نشست خاک شامل نشست های آنی و تحکیم است. نشست در آزمایشگاه با بارگذاری نمونه های محصور خاک در شرایط اشباع بدست می آید. با در دست داشتن نشست، ظرفیت باربری نهایی به نشست مجاز (بسته به شرایط سازه مورد نظر) محدود می شود. نهایتا، با استفاده از ضریب اطمینان قرارداری 3، ظرفیت باربری محدود شده به ظرفیت باربری مجاز تقلیل می یابد. با وجود به کارگیری این شیوه محافظه کارانه، مقاومت مجاز باربری، گاها، قادر به تامین کامل ملزومات نشست پذیری طرح نیست. اگرچه امروزه محاسبه مقاومت برشی بین مهندسین ساختمان مساله ای آسان و روشن محسوب می شود، باورهای ساده و عملی مانع درک بنیادین آن شده اند. استفاده از روابط کلاسیک مقاومت برشی برای تمامی انواع خاک، فارغ از شرایط خاص حاکم بر هر پروژه و ترکیبات خاص هر خاک، موجب توصیه مقادیر نادرست بیشینه نشست در گزارشات مکانیک خاک می گردد؛ در حالی که انتخاب یک مسیر بارگذاری-آب اندازی مناسب برای هر نوع خاص خاک ممکن است به مقادیر بالاتری از نشست بیشینه بی انجامد. به این خاطر در مقاله حاضر، ادبیات عملی مقاومت برشی از متون اولیه تا پیشرفت های اخیر، با هدف ایجاد درک بهتری از ابزارهای ساده طراحی مرور و بررسی شده است.

پژوهش حاضر به مطالعه تاثیر جهت الیاف عضوهای اتصال در دو جهت مماسی و شعاعی، نوع سطح تماس اتصال عضوها در سه مدل شیب دار، پله ای، ساده فارسی و نوع واشر در دو شکل گرد جدا و یک تکه مشترک بر مقاومت برشی اتصالات خرپای چوبی پرداخت. ساخت کلیه اتصالات با استفاده از چوب تبریزی با دو عضو هر کدام به ابعاد 1/5×1/5×30 سانتی متر طبق استانداردASTM D1761– 88 R95 انجام شد. اتصال عضوها با استفاده از دو پیچ با قطر 10 میلی متر صورت پذیرفت و از چسب به عنوان ماده کمکی استفاده نگردید. از ترکیب عوامل متغیر ذکر شده تعداد 12 تیمار با 4 تکرار در مجموع 48 نمونه اتصال خرپا ساخته شد که مقاومت برشی آنها توسط دستگاه آزمون مکانیکی اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بیشترین مقاومت در نمونه ها مربوط به اتصال شیب دار در جهت شعاعی با واشر جدا بود. تفاوت معنی داری بین دو عامل جهت الیاف عضوها و نوع سطح تماس و همچنین اثر متقابل دو عامل نوع واشر و نوع سطح تماس وجود داشت. مقاومت برشی در جهت شعاعی و واشر مشترک روند افزایشی نشان داد و همچنین بیشترین مقاومت برشی در بین سطح تماس عضوها اتصال شیب دار داشت.

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر ناهمسانگردی بر روی رفتار مقاومتی و الگوهای گسیختگی اسلیت های منطقه بروجرد در آزمایش برزیلی می باشد. به این منظور تعداد 6 بلوک از نقاط مختلف واقع در شمال و شرق بروجرد انتخاب شده است. بعد از آماده سازی نمونه ها و ارزیابی خصوصیات سنگ شناسی و فیزیکی آن ها، آزمایش مقاومت کششی برزیلی در 7 زاویه ناهمسانگردی (زاویه بین جهت بارگذاری و سطح ناهمسانگردی) شامل صفر، 15، 30، 45، 60، 75 و 90 درجه بر روی نمونه های دیسکی شکل انجام شده است. نتایج نشان می دهد که برای تمامی نمونه ها، حداکثر مقاومت کششی برزیلی در زاویه 90 درجه حاصل شده است. در حالی که کمترین مقاومت کششی در زوایای 15 و 30 درجه مشاهده شده است. هم چنین شاخص ناهمسانگردی برزیلی برای تمامی نمونه ها تعیین شده است. مشاهده الگوهای گسیختگی نمونه ها بعد از آزمایش برزیلی حاکی از وجود سه نوع گسیختگی غالب در جهت ناهمسانگردی (PA)، در عرض ناهمسانگردی (AA) و شکستگی منحنی شکل (CF) می باشد. هم چنین زاویه انتقال تغییر نوع گسیختگی غالب از شکستگی در جهت ناهمسانگردی به شکستگی در عرض ناهمسانگردی برای نمونه های مورد مطالعه تعیین شده است. در نهایت، ارتباط بین طول شکستگی ها و مقاومت کششی برزیلی نمونه-ها بررسی شده است.

تحقیق حاضر به منظور ارزیابی تاثیر مقاومت کششی قسمت الیاف بر مقاومت برشی پسماند جامد شهری برای زباله مرکز دفن کهریزک تهران انجام شده است. بررسی مقاومت برشی نمونه های پسماند از طریق آزمایش های سه محوری بزرگ مقیاس در حالت تحکیم شده – زهکشی نشده بر روی نمونه بازسازی شده زباله های تازه و سالخورده (9 ساله) در شرایط مرکز دفن، انجام گردید. تحلیل و مقایسه نتایج روی نمونه های بازسازی شده زباله با دانسیته 11 کیلو نیوتن بر متر مکعب در حالت بدون الیاف و دارای 12% وزنی الیاف پلاستیکی انجام گرفت. برای مطالعه الیاف از جنس های مختلف کیسه های پلاستیکی نازک با سه محدوده مقاومت کششی 7، 16 و 21 مگاپاسکال استفاده گردید که به صورت ورقه های با ابعاد 5/2*8 سانتی متر با نمونه ها مخلوط گردید. نتایج نشان می دهد که بخش الیاف یکی از عوامل اصلی تامین کننده مقاومت برشی زباله بوده و با افزایش مقاومت کششی الیاف، مقاومت برشی توده افزایش می یابد، به طوری که با افزایش حدود 200 درصدی مقاومت کششی بخش الیاف، تنش اضافی در نمونه ها تا بیش از 100 درصد افزایش نشان می دهد. وجود الیاف پلاستیکی در نمونه ها باعث کاهش چسبندگی (C) و افزایش زاویه اصطکاک داخلی (Φ ) نمونه ها شده و تاثیر آن در افزایش مقاومت برشی نمونه های سالخورده بیش تر از نمونه های تازه مشاهده می گردد. علاوه بر مقاومت کششی، خاصیت کشسانی و میزان تغییر شکل های قبل از گسیختگی بخش الیاف در رفتار توده زباله تاثیر گذار است.

1مد شکست برشی عناصر سازه ای مانند تیرها و ستون ها از مدهای شکست ترد محسوب می شود. بر این اساس، آیین نامه های طراحی روابط محافظه کارانه ای را برای تعیین مقاومت برشی ارائه کرده اند تا از عدم وقوع این شکست ناگهانی اطمینان حاصل شود. در این راستا، آیین نامۀ AISC 360 روابطی را برای تعیین مقاومت برشی اعضای مختلط محاط در بتن با درنظرگرفتن مقاومت برشی  فولاد به تنهایی، مقاومت برشی بخش بتن مسلح و مقاومت مقطع فولادی در ترکیب با میلگردهای عرضی ارائه کرده است. آیین نامۀ AISC 360 به طور محافظه کارانه ای استفاده از مجموع مقاومت برشی مقطع فولادی و بتن مسلح را برای تعیین مقاومت برشی اعضای مختلط محاط در بتن به دلیل تحقیقات ناکافی نادیده گرفته است. این مطالعه رفتار برشی ستون های مختلط محاط در بتن را به صورت مطالعات آزمایشگاهی و عددی بررسی می کند. در این پژوهش، ستون های مختلط محاط در بتن با طول کوتاه که رفتار آن ها توسط برش کنترل می شود، با درنظرگرفتن چندین پارامتر مهم طراحی، ازجمله مقاومت فشاری بتن، نسبت فولاد و شکل هستۀ فولادی، نسبت میلگردهای طولی، فاصلۀ میلگردهای عرضی و نسبت عملکرد مختلط مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. مدهای شکست، الگوی گسترش ترک، پاسخ نیرو-تغییرشکل، مقاومت برشی اسمی ستون های مختلط محاط در بتن و اثرات متغیرهای کلیدی بر مقاومت برشی ستون های مختلط محاط در بتن ارائه و مورد بحث قرار گرفته اند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که حذف بخش فولادی یا سهم بتن مسلح منجربه نادیده گرفتن بخش قابل توجهی از مقاومت برشی اعضای مختلط محاط در بتن می شود. از بین پارامترهای کلیدی طراحی درنظرگرفته شده، نسبت میلگرد عرضی، مقاومت فشاری بتن و نسبت هستۀ فولادی تأثیرگذارترین متغیرهایی هستند که بر رفتار برشی ستون های مختلط محاط در بتن تأثیر می گذارند.